Festival

Het eerste wat Liesbeth hoort is een hoog gesnerp. Het snijdt door haar hoofd, dat al bonkt van de pijn. Onder zich voelt ze de hardhouten vloer van haar slaapkamer in het vakantiehuisje. Wat is er gebeurd? En wat is dat schrille geluid? Zo goed en zo kwaad als het gaat, richt ze haar hoofd op en knippert met haar ogen. Terwijl ze om zich heen kijkt, wordt haar zicht langzaam weer scherp. Haar heup doet zeer. Ze probeert zich op haar rug te draaien, maar dat lukt niet.
Het tweede wat haar aandacht trekt is een vieze bedompte geur, alsof er een stuk plastic smelt. Daaronder ruikt ze nog een andere toon: hout. Er brandt iets, maar ze ziet geen dikke rookwolken. Er likken geen vlammen langs de wanden van haar slaapkamer. Vanaf hier kan ze door de hal de woonkamer
in kijken, en ook daar is er niks aan de hand. Toch blijft het doordringende geluid aanhouden. Dat kan maar één ding zijn, beseft Liesbeth. Het brandalarm in de keuken gaat af. Heeft ze iets op het gas laten staan? De inhoud van een pannetje die is drooggekookt en nu vlam heeft gevat? Ze kan zich niet meer herinneren dat ze achter het fornuis heeft gestaan. Eigenlijk kan ze zich helemaal niets meer herinneren.
Het laatste wat ze nog weet is dat ze aan het inpakken was, en nu wordt ze wakker op de plankenvloer. Hoe lang zou ze hier al liggen?
Nu kringelt er wel rook de hal in, die traag haar kant op komt. Dit is niet goed.