Met Suzanne Vermeer naar Madeira

In de nieuwe zomerthriller van Suzanne Vermeer, Bloemeneiland, reizen Pien en haar beste vriendin Leonor naar het prachtige Madeira, gelegen in de Atlantische Oceaan. Het eiland hoort bij Portugal, maar ligt er 850 kilometer vandaan. Het vormt samen met Porto Santo, Ilhas Desertas en Ilhas Selvagens de archipel van Madeira; alleen Porto Santo en Madeira zijn bewoond.

Door de ligging heeft Madeira een heerlijk klimaat: bijna het hele jaar door is er lekker weer. In de winter ligt de temperatuur rond de 15 graden, in de zomer rond de 26 graden. Vanwege dit aangename klimaat heeft Madeira de bijnaam ‘het eiland van de eeuwige lente’ gekregen. Door de hoogteverschillen kan het weer op Madeira erg verschillen binnen enkele kilometers. Van oktober tot en met april is het regenseizoen, in die periode regent het ongeveer de helft van de dagen.

Bloemeneiland

Madeira wordt ook wel ‘bloemeneiland’ genoemd, vanwege de vele bloemen en planten die er voorkomen. Deze bloemenpracht is te bekijken in een van de vele tuinen en parken die het eiland rijk is. Neem net als Pien en Leonor de kabelbaan vanuit Funchal naar Monte, om daar een bezoek te brengen aan Monte Palace Tropical Gardens, de grootste botanische tuin van Madeira. Het uitzicht vanaf de kabelbaan is spectaculair: berghellingen begroeid met gaspeldoorns, wijnrode Afrikaanse madeliefjes en inheemse boterbloemen, een waar kleurenfestijn! En het eiland is heel groen. De botanische tuin biedt veel variatie: zowel inheemse bloemen en planten als exotische soorten groeien goed in de tuinen, vanwege het klimaat op Madeira. En verlaat je het park en ga je weer terug naar Funchal? Dan kun je weer de kabelbaan nemen, maar ook de tobbogan, de slee die wordt bestuurd door carreiro’s, die ervoor zorgen dat je na een wilde rit veilig beneden aankomt.

Funchal

Pien en Leonor verblijven in een hotel in Funchal, de hoofdstad van Madeira. Ze bezoeken daar het oude stadcentrum, Zona Velha, dat vroeger een arbeiderswijk was waar vissers en ambachtslieden woonden. De wijk heeft smalle straatjes en oude huizen en kerken, en was ooit erg vervallen, tot een project van kunstenaars de wijk enorm liet opknappen. In de Rua de Santa Maria zijn kleurrijk beschilderde deuren te zien, die de straat opfleuren. Hier zijn ook vele kroegjes en restaurants te vinden.

Om meer te weten te komen over Piens afkomst, bezoeken de vriendinnen het prachtige stadhuis van Funchal. Dat is in de achttiende eeuw gebouwd als paleis voor de eerste graaf van Carvalhal. Ruim een eeuw later kreeg het zijn functie als stadhuis. Hoewel het in de loop van de decennia is aangepast en gerenoveerd, heeft het altijd de karakteristieke achttiende-eeuwse kenmerken behouden. Op werkdagen zijn er rondleidingen om dit staaltje van architectuur te kunnen bewonderen.

Wanneer Pien en Leonor de flyers gaan ophangen in de hoop dat dat hun zoektocht naar informatie over Piens afkomst verder brengt, wandelen ze over de Mercado dos Lavradores. Hoewel deze op het moment dat zij er zijn verlaten is, is het er overdag een drukte van jewelste: het is een overdekte markt waar vis, vlees, verse groenten, tropische vruchten en andere lekkernijen van Madeira worden aangeboden. Het marktgebouw is in de jaren dertig van de twintigste eeuw gebouwd. De architectuur is een mengeling van modernisme en art deco.

Al flyers plakkend komen Pien en Leonor ook langs de Sé-kathedraal, een van de belangrijkste bezienswaardigheden van Madeira. Eind vijftiende eeuw begon men met de bouw van de kathedraal en begin zestiende eeuw is hij voltooid. Hoewel de buitenkant er niet heel bijzonder uitziet, is de binnenkant de moeite van het bezichtigen waard: indrukwekkende portalen, glas in lood en knoopplafonds.

Eten & drinken

Wie op Madeira is, moet zeker ook een paar specialiteiten van het eiland proeven. Pien en Leonor genieten de eerste avond als voorgerecht van bolo de caco, brood dat op een hete plaat wordt gebakken en niet in een oven. Behalve tarwebloem zit er ook zoete aardappel in het deeg. Daarna volgt het hoofdgerecht: de traditionele espetada, een rundvleesspies gekruid met zout, peper, knoflook en laurier en geserveerd aan een lauriertak.  

Op een later moment tijdens hun vakantie proeven Pien en Leonor nog van twee andere specialiteiten: lapas en espada. Lapas zijn schelpjes, die als voorgerecht gegeten worden, gekookt of gestoofd en geserveerd met een sausje van knoflook en boter. Espada, zwarte degenvis, wordt op grote diepte rondom het eiland gevangen. Zwarte degenvis wordt in veel traditionele gerechten op Madeira verwerkt, bijvoorbeeld in het beroemde gerecht espada com banana, gebakken zwarte degenvis geserveerd met banaan. In Câmara de Lobos is zelfs jaarlijks in augustus een festival ter ere van deze vis.

Madeira kent ook genoeg drankspecialiteiten, zoals het bier Coral, dat op het eiland wordt gebrouwen, of de bekende madeirawijn, die oorspronkelijk van vier verschillende druivensoorten werd gemaakt en daardoor diverse smaakkenmerken had, van zoet tot droog. Hoewel de wijn tegenwoordig van één druivensoort wordt gemaakt, worden hiervan nog steeds de vier smaken madeirawijn geproduceerd. Een bekend sterk drankje is ook poncha, op basis van witte rum, passievrucht, citroensap en honing. Het is mogelijk ontstaan in de vijftiende eeuw als remedie tegen scheurbuik tijdens tochten op zee, toen fruit vol vitamine C, zoals citroen en sinaasappel, werd bewaard in rum. Er wordt nog steeds wel gezegd dat poncha verkoudheden zou genezen, maar of dat echt zo is…?

En verder…

Samen met Beatriz reizen Pien en Leonor naar het verborgen dorpje Curral das Freiras, een halfuur rijden van Funchal, maar wel over een kronkelige, soms smalle weg langs diepe afgronden. Avontuurlijk dus! Maar de moeite waard, want hier proef je bij uitstek de sfeer van het bergachtige binnenland. Curral das Freiras betekent letterlijk ‘Nonnenvallei’, omdat in de zestiende eeuw de kloosterlingen hierheen vluchtten toen Funchal werd aangevallen door Franse zeerovers.

Ook het dorpje Santana is het bezichtigen waard. Het ligt ten noorden van Funchal boven op een hoge rots boven zee. Bekend zijn de traditionele witte huisjes, palheiros, met daken van stro, blauwe en groene kozijnen en rode deuren. Santana is ook een mooi beginpunt voor veel wandeltochten.

Een bijzonder uitkijkpunt op Madeira is de Cabo Girão, een klif van 580 meter hoog in het zuiden, de hoogste van Europa. Loop net als Pien en Leonor over een glazen loopbrug, waardoor je de Atlantische Oceaan kunt zien, de golven beukend tegen de kliffen.

In Bloemeneiland komen nog veel meer mooie plekken en traditionele lekkernijen van Madeira voorbij; het zijn er te veel om op te noemen. Lees de thriller en waan je even op het heerlijke eiland in het zonnetje, omringd door de oceaan en prachtige natuur.

DOOR JANNA VAN DER VEEN